بانک یخ دارای انواع مختلفی است که یکی از آنها سیستم های ذوب داخلی است. این سیستم از یک مخزن پلی اتیلن حاوی سیم پیچ هایی از همان ماده تشکیل شده است. مخزن از آب پر می شود و محلول گلیکول با دمای ۵- درجه سانتی گراد از سیم پیچ عبور می کند. سپس آب به تدریج شروع به یخ زدن می کند. ابتدا در اطراف سیم پیچ و در نهایت در سراسر مخزن این فرایند رخ می دهد. در صورت نیاز به خنک سازی اضافی، محلول گلیکول وارد سیستم خنک کننده می شود و در یک مبدل حرارتی صفحه ای انرژی خنک کننده خود را به آب سرد منتقل می‌کند و با دمای بالاتر به مخزن بازمی‌گردد. بنابراین یخ داخل مخزن شروع به ذوب شدن می کند و گلیکول دوباره خنک می شود تا تمام یخ ها ذوب شوند.
سیستم های ذوب خارجی یکی دیگر از انواع آیس بانک است؛ در این سیستم مخزن از فولاد یا بتن ساخته می شود. در اینجا نیز سیال داخل کویل گلیکول یا مبرد CFC/CHFC است و آب تا ضخامت ۳۵ میلی متر در اطراف هر کویل تشکیل و ذخیره می شود. همچنین بقیه فضای مخزن با آب پر شده است. هنگامی که نیاز به خنک کردن باشد، آب یخ از پایین مخزن به سیستم پمپ می شود و در مبدل حرارتی صفحه ای با آب سرد تبادل گرما می کند. وقتی به آیس بانک برمی گردد، مجبور می شود دور یخ بچرخد. در این سیستم آب یخی که به سیستم پمپ می شود همیشه دمای ثابتی خواهد داشت.
